Ինչ֊որ պահից սկսած կյանքը կարա դառնա երկար֊կրկնվող հիշողություն. հիշողություններ ստեղծելու փոխարեն անդադար հիշողություններ ես վերապրում` լողանալիս հիշում ես բաղնիքը սարքած վարպետներին, նոր մարդկանց հետ ծանոթանալու փոխարեն հների հետ ես սկսում խոսել կամ նորերի միջով հների հետ շփվում, երգեր լսելիս ինչ֊որ դեպքեր ու զգացումներ ես հիշում։ Էդ հիշողություններն էլ ինչ֊որ բանի ռեպլիկա են, երկար էփված, հյութերն ու վիտամինները կորցրած։ Գուցե գիտակցությունը ուզում ա discard անի դրանք ու չի կարում, շատ նման ա, երբ ծանրամարս կամ փչացած ուտելիք ես ուտում. գուցե ինչ֊որ մասնիկ, պատկեր, խոսք էդ հիշողության մեջ կարևոր ա, օրինակ գուցե հիշողության էդ մասում կատարված եզրահանգումները պետք ա հետ տալ կամ նորից մարսել։
Մոդայիկ բառերով ասելիս մեզ դա ոչ պռոդուկտիվ ա սարքում , առաջարկած լուծումն էլ մոտավոր սենց ա` թարգի էդ սաղ, արհամարի ու չորով պլանավորածդ արա։ Ջիմ գնա, պարապի, որ ֆիթ լինես, առողջ սնվի (լավ կլինի ամեն ուտելուց առաջ լավ քցես֊բռնես, գնաս ինտերնետում կարդաս), ինչ անում ես, թող գիտականորեն հիմնավորված լինի, ռացիոնալ, իմպրովիզներ մի արա օրվա մեջ, մի թող մարդիկ շեղեն, կարաս ձևի համար դզած֊փչած երաժշտություն լսես ու տանդ ծաղիկներ դնես, բուդդիզմից, spirituality-ից ու յոգայից խոսաս։ բայց հեյ շատ մի տրվի էդ ամենին, հիշի ամեն ինչը կանխատեսելի կառուցվածք պիտի ունենա, վոփշմ պատը ծակի անցի, դաժե եթե կողքը դուռ կա, պատով անցի, մի շեղվի։
Ու երբ երկար ես տրվում էդ գաղափարախոսությանը, ինչ֊որ պահից հետո կսում ես մոռանալ թե ինչի էիր էդ ամենը անում, որն էր նպատակն ու տեսլականը։
Մոդայիկ բառերով ասելիս մեզ դա ոչ պռոդուկտիվ ա սարքում , առաջարկած լուծումն էլ մոտավոր սենց ա` թարգի էդ սաղ, արհամարի ու չորով պլանավորածդ արա։ Ջիմ գնա, պարապի, որ ֆիթ լինես, առողջ սնվի (լավ կլինի ամեն ուտելուց առաջ լավ քցես֊բռնես, գնաս ինտերնետում կարդաս), ինչ անում ես, թող գիտականորեն հիմնավորված լինի, ռացիոնալ, իմպրովիզներ մի արա օրվա մեջ, մի թող մարդիկ շեղեն, կարաս ձևի համար դզած֊փչած երաժշտություն լսես ու տանդ ծաղիկներ դնես, բուդդիզմից, spirituality-ից ու յոգայից խոսաս։ բայց հեյ շատ մի տրվի էդ ամենին, հիշի ամեն ինչը կանխատեսելի կառուցվածք պիտի ունենա, վոփշմ պատը ծակի անցի, դաժե եթե կողքը դուռ կա, պատով անցի, մի շեղվի։
Ու երբ երկար ես տրվում էդ գաղափարախոսությանը, ինչ֊որ պահից հետո կսում ես մոռանալ թե ինչի էիր էդ ամենը անում, որն էր նպատակն ու տեսլականը։
Comments
Post a Comment